ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚ ನೀನು (ಕವನ -44)

ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣ ನೋಟಕೆ
ಹೃದಯ ಬಡಿತ ಏರಿಕೆ
ಸಣ್ಣ ಹೆಜ್ಜೆಯನಿಡುತ ನಡೆವ
ನಿನ್ನ ಸೌಂದರ್ಯವೇ
ಶೀಲಾ ಬಾಲಿಕೆ,

ಮೈ ಮುಚ್ಚುವ ಸೀರೆಯುಡುತ 
ರಂಗು ರಂಗಿನ ಬಳೆ ತೊಟ್ಟು
ಹಣೆಗೊಂದು ತಿಲಕವಿಟ್ಟು
ಮಲ್ಲಿಗೆ ಮುಡಿದ ಜಡೆಯೊಂದಿಗೆ
ಕಾಲ್ಗೆಜ್ಜೆ ಸದ್ದಿನೊಳು
ಓಡಾಡುವ ಪರಿ ಕಾಣುತ
ಮೈ ಮರೆತು ಸ್ತಬ್ದನಾದೆ,

ನನಗೊಲಿದ ಲಕ್ಷ್ಮಿ ನೀನು
ನಿನ್ನಲಿರೋ ಶಕ್ತಿಯೇನು
ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣಕೂ ನೀ ನುಡಿವ
ಮಾತುಗಳೇ ಸವಿ ಜೇನು
ನಿನಗಾಗಿ ಎದ್ದೇಳುವ
ಪ್ರೀತಿಯ ನಲ್ಲ  ನಾನು
ನನ್ನ ಪ್ರಪಂಚವೇ ನೀನು
       ✍️ಮಾಧವ ಅಂಜಾರು 🌷










Comments

Popular posts from this blog

(ಲೇಖನ -102) "ಮರೆಯಲಾಗದ ಸಾನ್ವಿ ಮರೆಯಾದಳು " ಬದುಕು ಕೇವಲ ನಾಲ್ಕು ದಿನವೆಂಬದನು ತಿಳಿಸಿ ಮರೆಯಾದಳು ಸಾವಿಗೆ ವಯಸ್ಸಿನ ಅಂತರವಿಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಜೀವ, ಜೀವನ ಶಾಶ್ವತವಲ್ಲ ನಾವು ಯಾರೂ ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಕೆಲವು ದಿನವಷ್ಟೇ

( ಲೇಖನ -122) ಭೂ - ಕೈಲಾಸ

(ಲೇಖನ - 101), "ಇತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾಪುಜಿ "- ಇವಾಗ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಈಗ ತಿಳಿಯದು,ಎಂಬ ತುಳು ನಾಟಕದೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಉತ್ತಮವಾದ ಸಂದೇಶವನ್ನು ಕೊಟ್ಟ ಬಿಲ್ಲವ ಸಂಘ ಕುವೈಟ್. ನ್ಯಾಯ ಎಲ್ಲಿದೆ? ಸೌಜನ್ಯಳಂತೆ ಅದೆಷ್ಟೋ ಹೆಣ್ಣುಮಕ್ಕಳ ಅತ್ಯಾಚಾರ ಮತ್ತು ಕೊಲೆಗಡುಕರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಭಾರತೀಯ ನೆಲದಲ್ಲಿ ನ್ಯಾಯ ಮರೀಚಿಕೆ ಯಾಗಿದೆ ಎಂಬುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಈ ನಾಟಕದ ಸಾರಾಂಶ.