ಉಸಿರು (ಕವನ -77)

 

ಉಸಿರು
******
ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು,
ಎನ್ನ ತುತ್ತನು
ನಾನೇ ಎತ್ತಿ ತಿನ್ನುವತನಕ
ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಎನ್ನ ಕಾಲಲಿ
ಬಲವಿದ್ದು ನಡೆವ ತನಕ

ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ತಿಂದುಳಿದ ಬಟ್ಟಲನು
ನಾನೇ ತೊಳೆದಿಡುವತನಕ
ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಉಟ್ಟ ತೊಡುಗೆಯ
ತೊಳೆದು ಉಡುವತನಕ

ನನ್ನುಸಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಎನ್ನ ನಂಬಿ ಬದುಕಿರುವ
ಸಂಬಂಧಗಳು ಇರುವತನಕ
ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಎನ್ನ ಮನಸಿನ ನೋವ
ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುವತನಕ

ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ನಿಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಪ್ರೀತಿ
ಎನ್ನ ಜೊತೆ ಇರುವತನಕ
ನನ್ನುಸಿರಿದ್ದರೆ ಸಾಕು
ಎನ್ನ ಮೊಗದಲಿ
ನಗುವಿರುವತನಕ
   ✍️ಮಾಧವ ಅಂಜಾರು 🙏🌷



Comments

Popular posts from this blog

( ಲೇಖನ -122) ಭೂ - ಕೈಲಾಸ

ಅಂಜಾರು ಶ್ರೀ ಲಕ್ಶ್ಮೀ ನಾರಾಯಣ ಭಜನಾ ಮಂದಿರ

ಲೇಖನ -127) ಸಾರ್ವಜನಿಕ ಸಭೆ ಮತ್ತು ಸಮಾವೇಶಗಳನ್ನು ಆಯೋಜಿಸುವುದು ಸುಲಭದ ಮಾತಲ್ಲ