(ಕವನ -2) ಪಿದಾಯಿ ಊರು
ಅಣ್ಣನಕುಲೆ, ಅಕ್ಕನಕುಲೆ ನಮ್ಮ ಮಾತಾ ಬಂಧುನಕುಲೆ ಕೆಬಿ ಅರಪಾದ್ ಕೇನ್ಲೆ, ಯಾನೊಂಜಿ ಪಿದಾಯಿ ಊರುದಾಯೆ ಬೇಲೆದಾಂತೆ , ಗತಿದಾಂತೆ ,ಯಾನಿತ್ತೆ ನಮ್ಮ ಊರುಡು ಎನನ್ ಏರ್ಲ ಕೆಂದಿಜೆರ್ ,ಈ ಎಂಚ ಉಲ್ಲ , ಉಂಡನಾ ,ತಿಂದನಾ ಕಾಲ ಎನನ್ ತಿರ್ಗಾದ್ ಕೊನೊತುಂಡು ಏಳ್ ಕಡಲ್ದ ಆಪೆಲ್ ಬನ್ನಗ ಎಂಕ್ ಗೊತ್ತಿಜ್ಜಿ ಉಂಡಲ್ಪ ಒಂಜಾತ್ ಕೂಪೊಲು ಕೈಕೊಂಜಿ ಕೊರಿಯೆರ್ ಬೇಲೆ ,ಖುಷಿಯಾಂಡ್ ,ದಿನ ಮರುದಿನ ತಿಂಗೊಲ್ ಕರಿಂಡ್ ,ವರ್ಷ ಅಗತ್ಂಡ್ ,ಪ್ರಾಯಲ ಆಂಡ್ ಸುರುಸುರುಟ್ ಎನ್ನಿಯೆ ಒಂತೆ ದಿನ ದೆಪ್ಪುಗ ಈ ಮರುಭೂಮಿಡ್ ಆಂಡ ಎಂಕ್ ಗೊತ್ತಾನಗ ಪೊರ್ತಾಂಡ್ ಈ ಮಣ್ಣ್ ದ ಬಣ್ಣ ಎನ್ನೊಂದು ಕುಲ್ಲುವೆ ಮುಲ್ಪ ಇಜ್ಜೆರ್ ಎನ ಬಂಧು ಬಳಗ ಅಕ್ಲೆ ತೆರಿಪಾಯರೆ ಬಲ್ತೆ ಫೋನ್ ದ ಅಂಗಡಿಗ್ ಪನಿಯರೆ ಆಯಿಜಿ ಮುಲ್ಪದ ಬಂಗ ನಮ್ಮಕ್ಲೆಡ ಕಷ್ಟ ನಸ್ಟೊನು ಮಾತ ನಿಂಗ್ ದ್ ಶುರುಮಲ್ತೆ ಬದ್ಕೆರೆ .. ನೆತ್ತೆರ್ ನೀರಾಂಡ್ ,ಮನಸ್ ಬೇಜಾರಾಂಡ್ ,ಬಲ ಕಮ್ಮಿಯಾಂಡ್ ಯಾನಾಯೆ ನಮ್ಮನೇ ಊರದಕ್ಲೆಗ್ ಪಿದಾಯಿ ಊರುದಾಯೆ......!!!! ಮನದಾಸೆಡ್ ಊರುಗ್ ಪೋಯೆರೆ ಒಂಜಾತ್ ಸಾಲ ,ಕೋಲ ಉಡಲ್ಗ್ ಅಂಗಿ ಇಜ್ಜಂದೆ ಪೋಂಡ್ ,ಆಂಡ ಮೋಕೆಡ್ ಕೊನೊತೆ ತೀರಿನ ಸ್ವತ್ತು ಲು ಎದ್ಕೊಂಡ್ರೆ ಬತ್ತೆರ್ ,ಗೌಜಿ ಗಮ್ಮತ್ತ್ ಮಲ್ತೆರ್ ನಾಲ್ ದಿನೊಟ್ ಮುಗಿಂಡ್ ಮಾತೆರ್ನಲ ಸಂಗ ದಿನ ಬುಡ್ದ್ ಕೇಂಡೆರ್ ,ಈ ಏಪ ಪೋಪ ಯಾನ್ ಕೋಪೊಡೆ ಪಂಡೆ ಸದ್ಯೋಗ್ ಪೋಪೆ .....!!! ಓ ಎನ್ನ ದೆವೇರ